සතර දිගන්තය ලියනා කරුණාරත්න පරණවිතාන මහතා ගේ ජාතිකත්වය ගැන ලිපි පෙළට දුන් පිළිතුරක සංශෝධිත සටහනකි. මේ ලිපියවත් කියවන්නේ නැතිනම් මෙහි අගමුල නොවැටහීමට ඉඩ තිබේ.
---------------
ඔබ ජාතිකත්වය ගැන කරන කතිකාවත් ලෙනින් කලාක් වැනිම වූ පටලැවිල්ලකි. ඔහු තරම් ඔබ [ඔබ කියන ලෙස] ප්‍රයෝජ්‍යවාදියෙක් වූවා දැයි නොදනිමි.
ජාතිකත්වය සඳහා ජාතිය මනා කොට නිර්වචනය කරන්නට සිදු වේ. ස්ටාලින් විසින් කලේ රුසියානු මූලික සෝවියට් රාජ්‍යයක් ගොඩ නැගීමට අවශ්‍ය වූ අර්ථ දැක්වීමකි. එය එසේම හැම තැනටම සත්‍ය නොවේ.
මේ ගැටලුව මනාව තෙරුම් ගන්නට "නව ලෝකයේ' රටක දිහා බලන්න. කැනඩාවේ ඇමරිකාවේ ඕස්ට්‍රේලියාවේ මිනිස්සු තවම තම මුල් ජාතීන්ට අනුගතවීමට තරම් මතකයක් හිමි ඇත්තන්ය. මම 1/2 ක් ස්කොටිෂ්, 1/4 ගානේ ජර්මන් සහ අරාබි කියා කීමට හැකි බොහෝ දෙනෙකු සිටිති. 1/8 පමණ අබෝරිජිනි වුනත් ඇබෝ ලෙස පෙනී සිටින ඔසියෝ සුලබය. එහෙත් මේ කිසිම රටක ස්කොටිෂ්, ඉන්ග්ලිෂ්, ජර්මන් ජාතිකත්වයක් ඉස්මතු වන්නේ නැත. ඒ පදනමින් ඔවුන් ජාතිකවාදීන් නොවේ. ඕස්ට්‍රේලියාවේ තවමත් සැහෙන විශාල සුළුතරයක් වන ඇන්ග්ලෝ වරුන් ඇන්ග්ලෝ ඔස්ට්‍රේලියානුකම අගයන්නට හෝ ඒ මත දේශපාලනය කරන්නට නොඑති. පෝලින් හැන්සන් ඇන්ටිට හොදි බේරෙන්නට වැදුනේ එබැවිනි.
එහෙත් මේ සියලු දේශයන් ජාතින් සහිත වූ ජාතිකවාදී ස්තාවර වල සිටින දේශයන් වේ. කැනඩා දේශය කැනේඩියානු ලෙසත්, ඇමරිකානු දේශය ඇමරිකානු ලෙසත්, යනාදී වශයෙන් ඔවුහු පාස්පෝට් පදනමින් ජාතියක් නිර්මාණය කරති. මේ මට්ටමින් ඔවුහු ජාතිකවාදී හැසිරීමක් දක්වති. එනම් නියෝජනයක් කරති. ඒ නියෝජනය ඔවුන්ගේ අනුදැනුමින් තොරවම බහුතර වාදී වේ. එනම් මේ රටවල පවතින පද්ධතිය තුල ක්‍රිස්තියානි මූලික චින්තනයක්, සුදු/ඉංග්‍රීසි මූලික සංස්කෘතියක්, කොටින්ම ක්විබෙක් ඇනොමලිය හැරුණුවිට ඉංග්‍රීසි බස මූලික වූ රාජ්‍යයන් වේ.
එහෙත් භුමියේ මේ ජාතින් නොපවතී.
මෙන්න මේ විසංවාදය තුල ඔබ සිටින ස්ථාවරය පැහැදිලි නොවී ඔබ ලේබලයක් ලෙස 'ජාතිකවාදය" ගැන කතා කිරීමෙන් පලක් නොවේ. එය මුහුණු දෙකක් ඇති මහ බඹෙක් හෝ ඉදිරි මුහුණ අහිමි මහසොනෙක් වන්නේ මේ කතාවේ අතුරු කලාප තුලය. අත්‍යන්තයෙන් ජාතිකවාදය ලෙස ඔබ කතාවට ගන්න මතවාදය ළූණු ගෙඩියකි. ලෙලි ගලවා බැලු විට ඇතුළු ලෙලි/බික් පෙනේ. එමෙන්ම මෙහි පිටත මට්ටමට ජාතිකවාදය කියා බොහෝ දෙනෙක් කියන්නේද නැත.
ලංකාවට මේ කතාව යොදා බැලීම තවම කවුරුත් හරියට කර නැත. ලංකාවේ ජාතිකවාදය කියා කියන්නේ අප්‍රිකාවේ ගෝත්‍රවාදය වැනි දෙයකි. ඒ තුල අතීත කාමය පමණක් නොව තමන්ගේ ගෝත්‍රික කුට්ටිය වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමත් නොඅඩුව තිබේ. එහි ධ්‍රැවිකරණයේ ආන්තික බව නිසා ඕස්ට්‍රේලියානු පන්නයේ පිට පොත්තක් වැඩෙන්නේ නැත.
මේ විසංවාදය තුල මා කලක සිට මුහුණ දුන් එහෙත් මටම හිනා යන කතාවක් කැටි වී තිබේ. එකම මොහොතක වර්ගවාදියෙක්, ජාතිවාදියෙක් මෙන්ම විජාතිකවාදියෙක්, ජාතිකත්ව විරෝධියෙක් වීමේ මහගු භාග්‍ය මට හිමිය. ඒක මහත්මයෙක් හලාල් වලට එරෙහිව මුස්ලිම් අන්තවාදයේ අඩුපාඩු ගැන කරන මගේ කතා මත මා සිංහල ජාතිකවාදියෙක් කරද්දී, තවත් මහත්මයෙක් බොදුබලසේනාවට හා සින්හල බෞද්ධ ජාති[ක] වාදය කල ක්‍රියා වලට මතු කල විරෝධය තුල මගේ හලාල් විරෝධය පලක් නැති දෙයක් ලෙස දකින්නේ එකම මොහොතකය. මෙය සිනහ උපදවන තත්වයක් වුවද අප ඒ විහිළුව තුල අතරමං වන්නේ ජාතිය ගැන හරි හමන් නිගමනයක් නැති බැවිනි. එය හුදු විසංවාදයක් බැවිනි. [මට ඒ ගැන කිසිම අවුලක් නම් නැත]
වචන වල අරුත පැටලිලි වනවිට භාවිතය තෙරුමක් නැතිවේ. ඒ නිසා පුරුදු "මෙව්වා' බාසාවෙන් කිව්වොත්, රාජ්‍යය කියන අපි පිලි ගත්තත් නැතත් පිළිගන්න සිදුවන නියත රාමුව තුල එකක් ලෙස පවතින ඕස්ට්‍රේලියා, කැනේඩියානු, ඇමරිකානු "මෙව්වෙක" යහපත් හා කාලින දෙයක් වුවද, ඒ ළූණු ගෙඩියේ හුදෙක් ඇතුළු බික් වන ඇන්ග්ලෝ, ස්කොටිෂ් හෝ අබෝරිජිනි "මෙව්වෙක" අදට නොගැලපෙන බහුබූතයකි.
අවාසනාවට ලංකාවේ ඇත්තේ පිට පොත්ත නොවැඩුණු, එහෙයින්ම අනාරක්ෂිත වූ එකිනෙකා සමග කුලල් කා ගන්නා ළූණු බික් ගොඩකි. යුරෝපිය හෝ නව ලෝකයෙන් ළූණු ගෙඩිය ගැන කියූ කතන්දර බික් ගොඩක් කා ගන්නා ලංකාවට කෙලින්ම ඇද දැමීමෙන් බයානක ප්‍රතිපල ඇතිවිය හැකිය.
